Sanýyordum ki ölümler bir kereye mahsus sadece Ama nedense ölümler art arda geliyor her gece Düþlerde gördüklerimi aksettiren korku dolu her hece Vasiyetim oluyor sanki ve sürüp gidiyor bu bilmece
Hayatým geçiyor uykularýmda gözlerimden kare kare Her biri de taþýyor anýlara giden küçük bir pâre Sanki rüyalarla kýsalýyor yaþama ait o hâre Yoksa rüyalar mý ediyor hayatlarýmýzý idare?
Ýyi ki pek rüya görmem kendimi bildim bileli ben Beynimin bir baþka oyunu galiba ölüm korkusuyla gelen Öteki türlü kýsa sürüp bitiverecekti bu serüven Yaþamadan hiçbir zevki, gözü açýk giderdim muhtemelen
Vazgeçtim ben de ölüme davetiye gönderen uykulardan Kurtardým bedenimi sona sürükleyen karanlýk kuytulardan Uykusuz geçen onca uzun ve yorucu gecelerin ardýndan Derin bir uykuya daldým sanýrým adý ölüm olarak anýlan.
28.01.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Başaran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.