Durmadan aklýma geliyor sokaklar, dolaþtýðýmýz Az da olmamýþtý buralarda insanlar, yol açtýðýmýz Anlar vardý aceleyle birbirimize yanaþtýðýmýz Çok deðilse bile olurdu kimi zaman dalaþtýðýmýz
Burnumuzdan gelirdi çoðu geceler, buluþtuðumuz Hep bir tedirginlik, unutulurdu konuþtuðumuz Gitmiyor da gözümden heyecanla koþuþtuðumuz O daracýk yollar ve köþe baþýnda duruþtuðumuz
Hüzünlü olurduk o köþede, kalbimiz yavaþlardý Verdiðimiz her ayrýlýkta mutluluk için savaþlardý Anýmsardým yalnýz olarak eve her dönüþümde Gün içindeki sözcüklerini, canlanan gülüþünde
Çoðu sevgi içerikliydi bazýsýysa tereddüt Þimdiyse kimi tebessüm çoðu da nefret içerikli Gülümsüyorum bazen ama n’olur artýk yaramý deþme Çýkarabilseydim aklýmdan seni ebediyen keþke.
02.07.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Başaran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.