Kendimi yokluðun en karanlýk yerlerine ýsmarladým... Gidiyorum beklentilerimi gizleyen mezarlarýn ucuna... Fatihalar bekler beni dillendirilmek için... Ey hayat... Fazla mý geldim sana bilemiyorum?.. Yoksa Beklentilerim mi aðýr geldi?... Halbuki; Tek isteðim vardý senden "Bir yudum mutluluk" ... Mutlu etmek aðýr geldiyse sana Varsýn beklentilerime Fatihalar okumaya gideyim Elvedalarý seslendireyim yalnýz baþýma... Bilinmez ki; Belki de Mezar taþýndan yankýlanan hýçkýrýklar okþarlar yüreðimi Belki de Hiç’lik kaybeder kimsesizliðimi Ve Yokluðun en izbe koordinatlarýnda ölür giderim Kimsesiz bir cesedin gülen dudaklarýyla...
Metin Kaya ÝLHAN Faroz TRABZON
Sosyal Medyada Paylaşın:
Metinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.