Farkýnda mýsýn acaba?
Mevsimler kaçýncý yüzyýlýn döngüsünü yaþýyorlar.
Seninle kaçýncý ayrýlýðýn sonlarýnda demlenmiþiz.
Kýþ yaza elveda derken yaz sonbaharla vedalaþýrken
Birbirimizin gözlerinde hapis kalmýþýz.
Seneler su misali geçerken
Maziden kalan resimlerimize bakarken
Gözlerinden yaþlar süzülür.
Neye yara ki
Piþmanlýk yaþarýz.
Bilinmez kaçýncý matemini yaþarsýn ayrýlýðýn
Suskun yüreðin kabullenmiþtir aþkýn gurur tapusunu.
Zaman adeta uçurumlar koymuþtur arana
Tutsak yüreðin koparýr zincirleri vuslata damgasýný vurur.
Ya benim kaçýncý umutla çýrpýnýþým
Yüreðimin sesi kaçýþlarýnýn dönüþünde
Zoruma gidiyor aþk acýsý
Sahrada kýzgýn kumlara gömülürcesine ayaklarým
Yüreðimse kalbinin en derin köþesinde!
Gökyüzünde görüyorum gözlerinin rengini
Alev bakýþlarýnda söndürüyorum
Vuslata ermeden
Sol yanýmda yatan kalbimin tek sahibini…
Ayþe ORTAN
31.10.2015
Arkadaþým Mustafa KARAAHMETOÐLU’na nefesi ve emekleri için teþekkür ederim…