Süreyâ kadar âþýk olamazmýþ, ah þaþkýn!
Bitti burada iþte o filancaya âþkýn.
Var ise ziyadesi, kalýr mý senin âþkýn?
Süreyâ’nýn ki ona, seninki bana kalsýn.
“Tomris’i Süreyâ’nýn ah ne güzel, kadýným!”
Söyle erkeðim benim yok mu sende bir adým?
Süreyâ ona yazdý da ben sana her satýrým.
Yazdým hem her satýr, yandým her satýr.
Sorsam Tomris’e, sen haklýsýn, der, kadýn!
Od idin, kül oldun hâlâ bilinmez hatýrýn.
Bakmadan þu haline, yazdýn da hiç yýlmadýn
Kürksüz seni, elemden bozulacak fýtratýn.
Saçlarým mýsra gibi güzel deðiller, hakkýn
Ne kaþlarým yay ne de kirpiklerim o kadýn
Sorsaydýn ya erkeðim, “anlat âþký a kadýn!”
Senden gayri yapacak yokken tek bir izahým.
Sen Cemal olamazsýn ki ol da istemezdim.
Gözün neden hep kýþta, hiç mana veremezdim.
Tomris ve de üç þair, valla ben imrenmezdim.
Var gönlün ver sadece, yaz dahi dilemezdim.
Hem sever þiir gibi, hem de yazar bir kadýn.
Aklý yokken baþýnda, yine âþýk hem kadýn.
Adý âþk, mizacý âþk, yürüse âþk her kadýn.
Adamý þair eden yine kadýndýr kadýn.
Hilâl ÖZDOÐAN
1 Kasým 2015
Trapezus
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.