taze ,yanýk bir hatýra kokusu; tatlý huzurlarýn arandýðý akþamüstü vakitlerinde, ansýzýn yükseltir iken sesini, henüz göz yaþlarýný renklendirmeyi akýl edememiþti ressamlar…
yalancý güneþiyle, sahtekar aþ(ý)klara sahne iþlevi gören, bu normalin bilmem ne kadar üstünde ki mevsim þartlarýnda; ucu saðlam kalemlerden yarým yamalak sözcükler dökülüyordu ve henüz kimse kalemin karalýðýndan kaðýdýn aklýðýna rengarenk bir göz yaþý döküleceðini ummuyordu,
oysa yaðmur yaðsa ve biraz da þansýmýz varsa, gök kuþaðýnýn, buluttan kopan damlalarda bedenleþtiðine, tanrý katýnda þahitlik edebilirdik, iþte o zaman iyice bilirdik ve de kayýtsýz þartsýz inanabilirdik rengarenk bir göz yaþýnýn; herhangi bir þekilde herhangi bir yerde, herhangi bir þeyden bambaþka herhangi bir þeyin üzerine dökülebileceðine…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Manası Yok Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.