Yine celallendi, þu deli gönül Baþým alýp burdan, gidesim vardýr Her günüm bir azap, her günüm züldür Þu ömrü yaþamak, bir ateþ hârdýr Baþým alýp þöyle, gidesim vardýr
Artýk dayanmaya gücüm yetmiyor Ya sabýr diyorum, çilem bitmiyor Þu olup bitene, aklým yatmýyor Feryadým, figaným, hep ah-ý zardýr Baþým alýp þöyle, gidesim vardýr
Gelen günüm, acýlarla doldu hep Kaybolan belalar, beni buldu hep Yediðim içtiðim, zehir oldu hep Baþýma yaðan þey, her zaman kardýr Baþým alýp þöyle, gidesim vardýr
Sevmeyi bu yürek, unuttu çoktan Dedim ki; tüm bunlar, mutlaka Hâk’tan Korudum kendimi, þerden, nifaktan Bu derdi anlatmak, yiðide, ar’dýr Baþým alýp þöyle, gidesim vardýr
Hasret daðlarýna, karþýdan baktým Kader dedim aþkýn, acýsýn çektim Uykusuz bir bilsen, kaç þafak söktüm Sevdamýn ateþi, her zaman kordur Baþým alýp þöyle, gidesim vardýr
Ne deðer verdiler, nede sevdiler Aþk denen kapýdan, kaç kez kovdular Hakir görüp, sözleriyle, dövdüler Sevda yoksununun, kalp gözü kördür Baþým alýp þöyle, gidesim vardýr
Ýþte geldin, gidiyorsun, Lüzumsuz Sen de onlar gibi, olma hazýmsýz Azmýþ bir bað, neye yarar, üzümsüz Uzatma sözünü, burada durdur Baþým alýp þöyle, gidesim vardýr
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk LÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.