KALEMİM

Önüme açýldý tertemiz sayfam,
Yazmak istedikçe aðlar kalemim,
Elim kolum tutsak karýþýr kafam,
Çaresiz halimden anlar kalemim.



Aynaya baktýkça kaþým karartýr,
Döktükçe dizeye içi karartýr,
Kabuslu rüyaya yorum yaratýr,
Yinede hiç durmaz çaðlar kalemim.



Ýçimi dýþýmý bilirdi oysa,
Benimle aðlardý hýçkýrýk duysa,
Derdime dermanla noktayý koysa,
Yüreði derinden daðlar kalemim.



Ne sitemi biter, ne de öfkesi,
Maziye gömülür acý ukdesi,
Yükü taþýyamaz aðýr gövdesi,
Ezilir altýnda ahlar kalemim.



Bitirmez yazdýkça bir ömür boyu,
Aný da yaþatýr gezdikçe koyu,
Gizlemez apaçýk överken soyu,
Tek sözle dilimi baðlar kalemim.



Nesrin Önem Demir
10. 22. 2015
Sosyal Medyada Paylaşın: