Kuşadası serisi ( sesli; sedası dışında çağıldamayan)

Bir güvercine

Bir güvercine gülümsedim
Selam verdim

Aðaçlarýn rüzgarýnda neþe
Süzülüyor özgünlüðüm
Günahlarýmdan baþka
Bir tütsü uðuru
Gözlerimde yaþ pusulasý

Damarlarým özlemiþ kendini dinlemeyi
Tuttum sözümü
Bugün mutlu olabildim
Ne olur
Allah’ým bitmesin
12/10/2005 Kuþadasý

Ötme sýrasý deðil mi kuþlarýn

Kim istemez
Gemilerin geçtiði bir balkonda
Denizi seyretmek
Bir liman kalabalýðýnda
Kim istemez
Yazmayý
11/10/2005 Kuþadasý

Adýný bilmediðim birçok ada var
Benden habersiz hepsi
Kuþadasý
Hem kuþ hem ada
Ýkirciki gibi
Susaný dinleyen
Konuþaný susturan
Ölümü unuttum
Gözlerimde oluk
Yaþadým bir gün daha
Adada bir kuþ gibi
Özgür bir efsanenin kanat çýrpýnýþý gibi
10/10/2005 Kuþadasý

Hani
Hani geçende senden öðrendiðim bir kuþ vardý
Simurg süzülüþlü
Bembeyaz nefes...
Açlýk olsun, geçim derdi olsun
Parmaklarýmýn arasýnda
Hýzý tükenmeyen
Þiir atlasý gibi ....

Hani bir baþa bela
Kim aþýladýysa bu sevgiyi
Ölümden de fena.
11/10/2005 Kuþadasý

denizsiz

ne yaþadým denizsiz
sonsuz bir nur,
tertemiz bir el,
gelinlik gibi beyaz.
içinden þiir yazsan,
gemileri seyretsen,
dertten uzak,
baþýnda bir hava,
öyle beyhude esen,
bir güzellik düþünsen,
yaþamak bir çakýl gibi
deniz kenarýnda
seni deðiþemem.

11/10/2005 KUÞADASI

Kuþlarýn adasýnda

iki gün önce Uþak’taydým
telefonla yaþýyordum
emir kuluydum
Ýzmir’e bilet alýrken
Otobüste telefonum çalýndý.
artýk kimse bilmiyor beni
ne mutlu
ne dert ne iþ var içimde.
sadece adam ve sahil.

11/10/2005 KUÞADASI

YILDIZ

bir incecik yol, bir yýldýz
insaný alýp götüren bir soluk
kendinden öte
yalnýzlýðýn bitiþi ve baþlangýcý
karanlýk
atamadý içimden bu sevdayý
ýþýk oldum, yol oldum.
karanlýk bir yolda
öðretmen oldum
ama hayatý öðrenmeye
iki kanat fazlasýyla
direnmeye geldim.

koþmayý bilmek mi gerek
adýmlarýmý silmek mi gerek
düðümleri çözmek mi gerek
hayat kývrýlan bir engerek

yaþamak korkusuzca
öðrendiklerin çok olsa gerek

11/10/2005 Kuþadasý

ARDAHANLI AMCA

Bu dünyada sadece þiir var
en az görünmeyen hayat kadar
Büyük Liman’da oturmuþum
yanýma yaþlý bir amca iliþti
tesadüfün böylesi olmaz
o da edebiyatçý çýktý
benim gibi dertli,
benim gibi þiir yazan...
Uþak’ý anlatmaya çalýþtým ona,
Oysa o benden fazla biliyordu,
Öðretmen arkadaþý vardý orada bir sürü.

Arhan’da
sert yüzlü ve vatansever biri
Amcasýnýn Osmanlý döneminde
beyler tarafýndan öldürüldüðünü
ve beylerden birinin yakýný olduðunu söyledi.
duyarlý insan
amcasý için hece ölçüsüyle aðýt yazmýþ
okudum
gerçek ve yaþayan bir þair
kelimeler adeta yaþýyordu
bu muhabbetin hepsi beþ dakika sürdü.

10/10/2005 KUÞADASI





Sosyal Medyada Paylaşın: