Ben hiç iyi deðilim. Aklým bohçasýný almýþ kaçmýþ,bir haber yok Yarý aç yarý tok Gecem gündüze,gündüz geceme karýþýr bugünlerde..
Mevsimlerimde hiç yeþil kalmadý,hep sarardý küçücük bir dünyam vardý,
içinde sevdiklerim, aþk,a kapalý,aþk,tan kaçan,korkan bir dünyam. kendi yaðýnda kendi tuzunda kavrulan.. Ne kadar zorlamýþlardý,da açmamýþtým kimseye kýrýldý kilidi; Dünyam karardý..
Sevmelerin en beterine düþtü yürek. Sevdanýn elinde bir kazma bir kürek; Ya bismillah diyerek,saplayýp baðrýma bir solukta mezarýmý kazdý...
Gözlerimi batýrýrken baðrýma Sevdadan,akýlda bir kelime vardý Her yer sonbahardi yapraðým sarardý kýzardý bozardý örttü üstümü bir güzel, Üþümeyeyim diye.. güneþ kayboldu, ýþýk karardý ne yoktu ne vardý burnumda yarin kokusu.
yürek har,dý Yanýnda, O,da vardý..
uzaklaþtý ayak sesleri Sessizlik çýnladý kulak,ta har söndü, baðýr soðudu yar döndü onun oldu herþey silindi yok oldu unutuldu..!
Sosyal Medyada Paylaşın:
keremkorkut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.