MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Yetim bir çocuktum ben ;
keremkorkut

Yetim bir çocuktum ben ;


Bu gece Ahhhhhhh
Bu gece puslu gece,
sisli gece,
efkarlý bir gece..

Dilimde bir Eyvahhhh,
Sanki herþey bir bilmece..

Kalbimde piþmanlýklar,keþkeler bilemem nedenini
Bu gece umutlarýmý yiyorum ben unuttum,da kendimi..
hayallerimi ve yaþama sebebimi taktým bir uçurtmaya
uçurtma süzüldü göklerde, baþladý çýrpýnmaya..

Yetim bir çocuktum ben,baþý oksanmaya
Sevmeye sevilmeye hasret altý yaþýnda bir çocuk..
Hiç katýla katýla gülerken görmedim kendimi
Hep baþkalarýnýn mutluluklarýna ortak olan yavrucuk..

Komþumuzun oðlu babasýnýn elini tuttuðunda
Benim elimde simit tepsisi vardý
Babam kendi hülyalarýna dalýp bizi unuttuðunda
Bir kýþ günüydü,odunumuz yoktu,her yer kardý..

O vakitler söyleyemezdik derdimizi..Söylemek ar,dý..
Ne saran bir kol küçük bedenimi ne þefkatli el vardý
En büyük çocuk bendim sorumluluklarým vardý
Annem derdi hep,üzülme,kýþýn sonu bahardi..

Birtürlü gelmedi O bahar
Gönül hep Ahuzardý..
Ýzmir,de yeþildere,de melahat ablanýn evinde
küçük fakir kiracýlardý...

Simit bir Liraydý kiramýz ikiyüzelli
Çalýþmak lazýmdý,yoksa bu iþinde sonu belli
Ama nasýl ne yapmalý,nereye gitmeli,
kime sormalý,hangi eli öpmeli..

kime dert yanmalý derken akýlda
Bir melek belirdi,bizim ön kapýda;

Elinde bir kap yemek, ile kapýyý itiverdi
Gülen gözlerle,selam verip içeri giriverdi
Servet teyzeydi ,karþý komþumuz,melek teyzem
Sanki onu görünce bizde tüm dertler bitiverdi...

Aðladýk ana oðul,sarýldýk teyzemize
Sanki bayram getirmiþdi melek teyzemiz bize
Dediki kalk toparlan bu evin erkeði sensin
Al þu otuz lirayý,da Allah rýzkýný versin..

gideceksin fýrýna,hemen alacaksýn Gevrekleri
Selam söyle fýrýncýya versin hemen simitleri
Ben konuþtum haberi var elli kuruþtan verecek
Satýp eve bakacaksýn,bu çile artýk bitecek..

Tepsiyi fýrýnda býrak,akþam üstü yine var
Böyle olacak bu iþ,ödenecek kiralar..
Elini öpüp sarýldým,çocuk gözlerimde yaþ,lar
Bir umut belirmiþti artýk,výz gelirdi kýþ,lar..

Hemen gittim fýrýna,amca benle ilgilendi
Yerim diye bana,bir simit,de iskonta,dan verdi..

Yemedim,onuda sattým,dokunmadým kuruþuna
Ýlk defa anneme þaþtým,hayran kaldým bakýþýna..
öyle güzel bakýyordu,ki güven doluydu bakýþý
Artýk çocuk deðildim,deðiþti kalbimin atýþý..

Sabah postasý bittiðinde,okuluma yetiþtim
imsak vaktinde öten kuþlarýn,aðzýndaki ,ötüþtüm
Böyle baþladý hikayemiz ,ve hep böyle gitti
Hayatýmýz roman gibiydi,sonu hep hüzünle bitti..

Büyüdüm serpildim,Abiydim,oðuldum
Ben hep iç dünyamda hasretlerde boðuldum
Herþeyi aþtimda þu kýsacýk ömrümde
Sevgiydi aradýðým,birtek ondan daðýldým..

Daha oniki yaþýnda baþladým ben sevmeye
Hep platonik geçti,cesaretim olmadý söylemeye
okulda iyiydim,kýrmýzý kurdeleler,di ödülüm
Birtek eksiðim vardý,oda yürekteki gülüm...

Hayat bana öðretmiþti,sevmenin deðerini
Ana baba aile kardeþlerimin kýymetini
Dilemedim hiçbir zaman,þu dünya servetini
bulduðumda þükrettim, Rabbimin niðmetini ...

Gençlik ahh gençlik en zor yýllar oldu
Þu deli gönül coþtu,Sevgilerle doldu
Ne acýdýr,ki yürekten seven hep ben olmama raðmen
Güller büyüttüm kalbimde hep baþkalarýnýn oldu..

Kadermi bu tecellimi ,Neydi hiç bilemedim
Ben ömrümde hiçbir kula bir kötülük dilemedim
Nedendir,ki þu ömrümde gözyaþýmý silemedim
Herkes erdi baharýna,bir tek ben eremedim..

Sevdim yürekten,taa þurdan,uðruna can veresiye
Yollarýný gözledim,aðladým bekledim hep ölesiye
Þiirler dizdim þarkýlar besteledim,hep baktým gözlerine
Sevgi bir kuþ oldu uçtu dönüp bakmadý izlerine...

Þimdi yürek yaralý,kalp çýrpýnýr kuþ gibi
Sevdaya hasret bulaþtý,hergün kara kýþ gibi
yine vuslat bahara kaldý,sanki bana düþ gibi...

Söyleyin okyanus bakýþlýma,onu arar gözlerim
Ben artýk dayanamam gönülçelenimi özlerim...

Kerem KORKUT/Eindhoven..
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.