Acýmýzý yýkamaya meyilli yaðmurlar hangi hüznün bulutunda saklýsýnýz bir hikaye daha yazdýrmadan eylüle bir tutsak daha verdiniz hazaný bedene gölgeleyerek
Biraz keder devþirmeli dedi kader ekime azýk içimize yuva kuran hüzünler b/aþka b/aþka doymazdý
Yedisini yetmiþinden ayýran zaman üzerime farz kýldýðýn bu hüznü devþir artýk koþulsuz sevmenin diyetini aðýr ödedim in/kar etmiyorum artýk zararlarým bile ,ziyandayken
çok kalabalýðým bu aralar,çok yanlýzlýðýmdan ürküyorum Yýldýz çokluðunda yine hüzün, yer deðiþtirmekten öte gitmiyor
acýydý sadece ardýnda koyup onca güzel þeyi býrakýp gitmek ve suskularda solukl /anarak bu kadar kýsamýydý seninle çoðaltýlan ömür
Sen hep mevsimsiz gel bana Sana dokunmadan, dokunmanýn bedelini ödeyeceksem eðer Sen bana dokun, ölüme meydan okurcasýna dokun... Ben hazýrdým ölmeye, hiç yaþamamýþcasýna Dokun ki eylüle kurban vermeyelim Dokun ki daðýlsýn hüzünler zamansýz ve mekansýzken olmasýn uðurda ölmeler
Can Cezayir AYDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
_SUSKUN_ŞAİİR_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.