TEKRAR

Azar azar tükeniyordu
ýþýk hýzýnda yaklaþýyordu ölüme
gökten boþalýrcasýna yaðacak
bereketlere muhtaç
susuzluktan çatlamýþ yüreði

Ufacýk seviniyorum
gülümsemem bir kar tanesi kadar
kocaman üzülüyorum dedi adam
çýð düþer gibi
fýsýldadý geceye

Devam etti söylenmeye
inci tanelerine benzeyen
gözyaþlarýyla

Yüreðime kýþ bastýrýyor
yaz çiçekleri hiç açmýyor
neden hazan aðlýyor hep gözlerimde

Bir þiir belki
hiç yazmaya cesaret edemediðim
yoksa kendime bile itiraf edemediklerim mi
beni böyle üzen
Susun
beynimde koþuþturan sorular

Yine sayýklamalar
bu kaçýncý kabus uyanýkken gördüðüm
kimbilir kaçýncý ruhumun dipsiz kuyularýna
attýðým bu kördüðüm
aðrýma gidiyor
sevda türküleri ve hiç susmayan aþk þarkýlarý

Ne istiyorum
sordu kendi kendine
ben de bilmiyorum diye cevapladý sonra

Heyy þiiir sen söyle
mutlu yüreklerde uçuþan mavi kelebekler
pembe mor kýrmýzý rengarenk çiçekler
Kayalarý döven hýrçýn dalgalar serin sular
ey nazlý deniz sen de hadi

Gökyüzü bembeyaz bulutlar
gökkuþaðý
uçan martýlar siz söyleyin

Anne ninni söyle
uyumak istiyorum
belki uyurum sesinle
ýsýnýrým nefesinle

Üþüyorum

Býrakma ellerimi anneciðim düþüyorum










Sosyal Medyada Paylaşın: