Bu düþündüðüm derin bir kader hikayesi, Daha önce atladýðým bir eþik. Yaðmurun el sallamasý, Gecenin gelmesi, Yapraklarýn hýþýrtýsý.
Ve orman dallarýyla etrafýmý sardý. Birden kendimden geçtim. Bir rüyanýn içinde düþtüm. Güldü ve aðlayarak fýsýldadý: “Beni buralardan götür.” Nasýl ve neden olduðunu bilmiyorum. Ve ne “zaman” olacaðýný da.
Orhan Kýyak
Sosyal Medyada Paylaşın:
Orhan Kıyak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.