oluruna

maksadýný aþýyor gülüþün
dibi görünmüyor kelimelerin
sen bir rüzgar evi, ben uyku penceresi
kendimi beklemeye gidiyorum sana
gecikme

aðzýnda küfürden koparýlmýþ bir parça
bu yüzler hangi savaþ kaçkýný
yeter mi sanýyorsun sarýlmamýz
ýsýtmak için bunca adamý
balýndan kan damlarken zamanýn
ýþýðýmdan az evvel bi gökyüzü geçmiþken
yorduðu kadar yorulmuþken dünya

rüzgarý üfleyerek geçiyor perde gecemize
içimiz diken bahçeleri ,
oturduðumuz sular bulandý çoktan, ekmeðimiz kavgaya doðrandý
sen yine de yaz duvarýný kendi renginle, benimkini oluruna býrak

Sosyal Medyada Paylaşın: