Þiire kývranýrken içyüzüm,
Gökyüzü yaðmur ilham ediyor,
Bulut topraða âþýk
Ben gözlerinin gölünde dalmýþým mevsime
Ömrüme ömür denen sermaye
Sensizliði miras býrakma üftadene
Zamaný gelmeden akþam çökmesin
Adýn aþk senin
Alfabemde ezber ettiðim þiirsin
Bu lisaný bozuk iklimin
Divanesi oldu yorgun kalemim
Keþke bir gülüþün resminde büyüse hayallerim
Ebemkuþaðýnýn altýnda ýslansa tüm niyetlerim
Bir dileðim var sadece sevdaný isterim
Þu garip gönlüme derdi zulüm girmesin
Payýma düþen güneþinde açýp
Sevgi deryasýnda yüzeyim
Ýçmiþim aþkýn külliyatýný olmuþum lâl
Allah’ým nedir ufkumda dolanan bu hâl
Ya geliþinin adý olsun ilkbahar
Ya bu hâli üzerimden al
Ötelere akarken zaman
Ýlk duyduðum ezan mý kulaðýmda çýnlayan
Hüznün o buðulu rengi mi gözlerimden akan nehir
Getirin tüm yaðmurlarý silinsin ruhumda ki pas kir
Virt ettiðim adýný söyler dilim
Asi olduysam tövbe tüm v/akitlere
Hey mübarek zikrini þifa diye çekerim
Tespih, tespih
Çok ötede deðil
Yürek güncemden sýzar senle dolan nesir
Nuray AYHAN…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.