YÜREK KIRINTILARIM - VI
Kabuslar içinde uyandým anne
Kabus olduðunu anlamadan
Kaldým nefes nefese
Sanki heryerden kurþun yaðýyor
Sanki týrnaklardan oluk oluk kan damlýyor
Ensemde ölümün soðuk nefesi
Kollarýmda dünyanýn dayanýlmaz çilesi
Çocuklarýn çýðlýklarý kulaklarýmda
Feryatlar aðýtlar her yanda
Korkuyorum anne
Köþe bucak kaçýyorum kirli adýmlardan
Her köþe baþý isyan
Her sokak ayrý bir buhran
Nefret dolu gözler karþýlýyor beni kuytularda
Kahpe eller dolanýyor çýktýðým çetin yollarda
Yumuruðumu kaldýrdýðýmda göðe isyanla
Yerde buluyorum kendimi acýyla
Yetmiyor gücüm anne
Yetmese de direniyorum iþte
Vuruldukça diriliyorum
Dirildikçe vuruluyorum
Yaþamla ölüm arasý
Bir geliyorum bir gidiyorum
Beyazlar yeþertiyorum içimde
Umutlar biriktiriyorum cebimde
Uçurumun tam kenarýnda
Uçmaya çalýþýyorum ümitle
Ayaklarým bir yere basýyor
Sonra aniden yerden kesiliyor
Yere göðe sýðmayan düþlerime
Her defasýnda karalar çöküyor
Ama yine de direniyorum anne
Direniyorum kahpeliðe, itliðe
Direniyorum kendime, kendimden öteye
Direniyorum direnilesi herþeye...
TÜLAY YILDIRIM EDE
Sosyal Medyada Paylaşın:
tülay yıldırım ede Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.