de ki
adýný hatýrlatamadýðý çýrýlçýplak cüce
niye geçmiþte unutuyor rüzgarýnýn rengini
ömrünün basamaklarý
sürgün yolcusuyla övünüyor
üstelik küfürden baþka þivesi yok
yanýk kokusunda kanayan harfleri
dudaðýnda konaklamýþ þirk
anlayan da olmuyor
daracýk sokaðýnda oynaþýrken bile yükünü aldatýyor!
fakir binlerce düþünce dost gibi! içinde dolanýyor
ah çýðlýklar yüklendikçe nefesine göðsü çatýrdýyor!
sessizliðini kollayan bu gölge kim
kim ölümüne kutsanýyor
ey
ipini elinde unuttuðu uçurtmanýn göðü
yangýnlar diriliyorsa þiirin duasýnda
ayak derisi erir bu kumda
vur vur vur(ma)
sevebileceði yaðmurlarý doðuracak az sonra
kesik parmaklarý týrmalayacak unuttuðu þeyleri
zehri aðzýnýn tavanýnda
konuþturma yoruluyor!
ellerini öldürün
öldürün ellerini
ne yazýyorsa geceye yazýyor
zamanýn býyýklarý battýkça kaldýrýmlar çoðalýyor
uykusu kanýyor sesi kopuyor
Belgin ERTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
gölgenin arkasında bir tohum ş i z o f r e n u dönüşü sev rest kapıları masumiyete açılmayan şehirler beklenen ....... yangın öncesi burke