Þimdi öyle keskin bir umuda ve edasýna ihtiyacým var ki Kýrýk dökük ne varsa ya yeniden yazýlacak Ya hiç olmamýþ gibi sökülüp gidecek gelin kýnamý görmediðin ellerimden En keskin týnýsýný duyacak kulaklarým kendi doðumumun En memleket özlemlerim dahi susacak, söz!
Ve hiç acýmayacak artýk Kalbimin tam ortasýnda menzil tutmuþ sevdalar
Vakit geç Epey yol aldýk, geri dönüþü yok Elhamdüllillah dedikten sonra yenen her lokma harammýþ meðer Vedaya sallanmýþ mendili kurutan rüzgar daðlamýþ bedenimi En son sönen kandilin akmasý damlamýþ parmaklarýma Yüzümde hâlâ saçma taneleri...
Ýþte, dediðin yere geldim.
Gel... Umut gibi, edasý gibi Tam menzilden vurulduðumda elimden tuttuðun gibi... Gel... Bir yatsý namazýna olsun yine uyandýrayým seni... Hakkýný helâl et Gel, çok yalnýzým gel.