Boþu boþuna sorma Hiç, sorma. Þu güzel memleketim, bir tuhaf oldu Boynunu, her belaya, her önüne gelene büker oldu Çaresiz bir vatan oldu, yorgun memleketim. Her halde, geldi’ de göze.
Hal kalmadý, çiðnene, çiðnene Hiç sorma! Tersler oldu insanlar, laf söylesen birine. Bir tuhaf vatan oldu, benim yorgun memleketim. Her halde, geldi göze.
Kara bulutlar çöktü, üzerine. Ne rüzgâr ne fýrtýna, hiç biri fayda etmez oldu güneþin görünmesine. Ve! Hüzün yaðdý daðlarýna, evlerimize, yaðmur yerine Geldi, memleketim göze.
Dostluk, kalmadý Komþuluk dersen, o hiç kalmadý. Açlýktan fakirlikten, orada, burada iþ aramaktan anamýz aðladý Düþtük, biribirimize. Geldi memleketim, geldi göze.
Bir þeyler oldu, þu vatana Kardeþ kardeþle kavga eder oldu, kendi yurdunda Birlik bozuldu, beraberlik bozuldu Etrafýmýzdaki dost bildiklerimiz birer, birer bize düþman oldu, aç kurt oldu. Bakmaz oldular sözümüze Yoruldu benim güzel memleketim yoruldu. Geldi memleketim’de göze.
20 Ekim 2015-10-20 Ahmet Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.