Ne adýn dilde biter ne de bende bu sevda
Ayaðýmýn bastýðý yer bile sessiz þahit
Kalp, kalbin kapýsýna býrakmamýþken veda
Dalga dalga hasretin gönle estiði vakit
Yadýmý yoklayarak her gün yeniler ahit
Senden bana ulaþan büyük fýrtýna, yaman
Hayaline tutunur her cihette hoþluðum
Sahrada susuzluðum yangýn desen kocaman
Hicran ile özlemi taþýdýkça boþluðum
Var olan dimaðýmda gezinir sarhoþluðum
Ey adýna müptela, sadrýmda en dip kuyu;
Senli araflardayým sendedir son duraðým
Ahvalden yorgun gözler görmemiþken uykuyu
Arþý sallayan yürek oluyorsa firaðým
Ýçine sýðdýrdýðým canadýr tüm meraðým
Sanma ki yeter gibi heybemdeki sermayem
Sevdikçe çoðalýyor hüzünse bundan razý
Beni sana getiren arsýz deðildir gayem
Ruhum koyu demlerde sevdalýksa marazý
Neyleyim ki söylenir yâr diye bazý bazý...
Nezahat YILDIZ KAYA