Bugün çok aðýrým
Yürürken içime geçiyor ayaklarým
Saçaklarýmdan dökülen
Þarkýlardan utanýyor
Ölümüne yaþýyor olduðuma inanamýyorum
Çýkmaz bir sokak arýyorum
Bir þeyin de künhünü bileyim istiyorum
Bitmeyen bir ufka doðru
Bakýp durmaktan yoruldum
Yoruldum hayalleri yontmaktan
Yokluðum sýradanlaþtýðýnda
Varlýðýmýn gelmesini istiyorum
Bir þeyi birçok yerden söyler gibi
Tahayyülüm olacak dünyayý bulmak için
Devasa cümlelerle konuþmak istiyorum
Vaktim yok muhbir olmaya
Düne dair halleri konuþmak iþim deðil
Söylenmemiþ sýrlar peþindeyim
Yaþanmamýþ öfke aþk hatta hiç yaþanmamýþ
Bir ölüm de görür iþimi
Kelime aðaçlarýmýn gübresi acý ve günah
Çiçekleri neþedir ve þarký söyler
Hala yiðit bir ormaným yok
Çýplak daðlarým ovalarým mavisiz gökyüzüyle
Yüzleþip durmakta sesim
Çýkýp gelsin diye mihnet ettiðim gerçek
Halkýn inanç mehdisinden farksýzmýþ meðer
O gerçek ne benmiþim nede benden baþkasýymýþ
Aklýnýn erdiði kadardan çok deðilmiþ kimse
Öðrenmek bu yüzden
gerekirmiþ bilmek...