ÖLMEDİM İŞTE YAŞIYORUM.
ÖLMEDÝM ÝÞTE YAÞIYORUM.
Bir eylem planým vardý þiir gibiydi herþey melankolik...
düþlediðim herþey de bir eylem vardý baþkaldýrýþla..
tükendiðimi hatýrladým hayatýn zirvesiinden düþerken..
ölmek neymiþki ...bilinmiyen bir dehliz belki
o dehlizde kaybolmaya gitmek hiç dönmemek üzere..
hayata geçireceðim bir eylemdi o..
realitenin diþinda bir düþtü o..
sadece düþlediðim bir yaþam ..
beni mutluluktan uçuracak bir yaþam mucizesiydi...
o günü çok iyi hatýrlarým ben..
sevmeyide o gün seçmiþtim.
hem hayatý hemde ölmeyi..
ikisinin arasýndaki fark biri doðum biri ölüm..
içim kargaþaya mahkümken di o gün..
nasýl avuttum yüreðimdeki rüzgarýn esintisini bir anda..
varlýðým yoktu ,sadece bendim hayal kurgularýmla..
neyi tasarladýysam sevgiden yana neyi özlediysem ..
bir hiçti sanki sayfalardaki yazýnlar..
yazdýkça o günkü serap geldi hayallerime hep..
ölmekle yaþam arasýndaki kurgularým..
bir hayattý bendeki deðerler..kimbilir ben belki öyle hissettim..
yaþamanýn tadina varmýþken..ölmeyi hissetmek..
kimbilir beni iten birþey vardý o gün...
yalnýzlýk rýhtýmýndaki gecede sessizliði bozan o geminin acý çýðlýðýydý..
ben sessizce doðruldum pencereye..
bir eylem planým vardý.o gün..
acaba neyi tasarlamaktan vazgeçmeliydim ölmeyimi.
yoksa yaþamayýmý....!!!!!
yaþamak ve ölmek zaten kurgulanan þeyler deðilmiydi..
ben herkesin kurguladýðý þeyi deðil...kurgulanmasý zor olaný seçmiþtim yaþarken ölmeyiii.
hergün ölmeyi düþledim yazarak.ama ölmedim..neden ..
belki yaþamayý belki ölmeyi çok sevdiðimden kimbilir..
ölmedim iþte ..
yaþýyorum..
ölmek zaten heran ensemde beni bekliyor..öyle hissediyorum..
o gündü iþte þimdi bugün yaþamak gerekliymiþ diyorum..
BURHANETTÝN..
..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.