YAŞAMAYA VARMISIN..?

YAÞAMAYA VARMISIN..?
Sana demistim ben anlamassýn beni.anliyamassýn..
Þimdi anladýnmý.
Benim yazgýlarýmýn içeriðini...
Tüm umutlarýn tükendiði gibi kendimi hissediþimdi o gün..
Tren gara kaç kez gelmiþti boþ bir bekleyis..
Gece yalnýz kalýþim tedirginliklerle dolu bir gece..
Yapraklarý kackez yýrtýþým oldu...yazarken usandýðým ..
Sadece hayal kurarak sessizlikte herþeyi anýmsamak..
Bir bütündü haller halbuki nice geceler gecti yine..
Tükenmeye kalkan bir tren gibi çýðlýklar sardýðýnda tenimi..
Yalnýzlar rýhtýmini anýmsattý týpký...
Neyi yazsam sýzý gibiyken içimde...
Aðlasammý yoksa gülsemmi halime..
Öyle bir evren tasarlamýþtýmki sana göstermeye..
Belki anýlarýn en anlamlýsý içine sýðabilecekti ..
Belki,de göremiyecektim o evreni hayallerde kalacaktý.
Kimbilir,sessizce kalmaya deðecek kadar aciz bir evrenmiydi o kurgulanan.
Ýki kalp,iki ipin ucunda bir canbaz misali þimdi..
Ya, bitecekti hayaller o evrenin yýkýk duvarlarýna sýkýþarak..
Kim kurtaracak þimdi bu yaþam umudunu.
Ya kurgulananlar olmasaydi..
Hiç ama hic..
Kimse bilmesin bu yaþam sihrini ..
Nazar deðecek biliyorum ..
Ýçimden o gecti birden ..
Sevgisizlik içime doðdu....
Ýnanmak istiyorum artýk yaþamaya..
Ýçimden geçenler yaþam özlemi ..
Bir çocuk sevinciyle haydi yaþamaya gidelim..sen ve ben..
.BURHANETTÝN.
Sosyal Medyada Paylaşın: