Senin için atomu parçalayamam belki, Hatta uzayda suyu da bulamam. Þiirlerle avuturum gölgemi. En çok Zarifoðluyla. Geri dönemem belki, Sözcüklerim hiç bitmez. Treni bekleyen yolcunun rötar yapmasýna eþlik eder ruhum, Açýlsa tüm yollar ve ben sana gelsem diyorum. O zaman güler mi o naif yüzün? Hüzün çökme vakti gelmeden gelsem Biter mi ? Mesela denizin dalgasýyla avutsak kendimizi, Hayal deyip gidersin yine. Biliyor musun ben bu karanlýkta neler öðrendiðim? "Hayat insaný yormaz, Ýnsaný insanlar yorar." Hayat topraktan ibaret deðil miydi dört kitapta? Ne vakit düþünecek olsam kendimi rotasý belli olmayan bir yolculukta buluyorum. Adýný bilmediðim bir yerde mülteci, Sonunu bilmediðim bir filmde baþrol. Sence de bu filmin bitme vakti gelmedi mi?
Sosyal Medyada Paylaşın:
kahveli şeyler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.