Yabancý bir þehrin kabusu içinde korkunun ellerini tutuyorum
Attýðým her adým ürkek güvercin misali uçmak için tetikte
Ayýp deðil,
Endiþeliyim,
Ürküyorum,
Ruhum muzdarip gördüklerinden
Bastýðým topraðýn rengi hakiden kýzýla dönüyor
Kesif kan kokusu içinde uðultulu aðýtlar kesiyor yolumu
Paçama yapýþýyor sahipsiz bir el, istemsiz kendi ellerime bakýyorum.
Acýnýn aðýr rengi yerleþiyor soluduðum havaya
Savunmasýz, korunmasýz her an ölecekmiþ gibi azalýyor nefesim
Þehrin adýný unutuyorum o an
Bu gün günlerden ne? diye hafýzamý yokluyor, hatýrlamýyorum.!
Þaþkýným...
Dizginlenemeyen yangýnýn kývýlcýmý sýçrýyor dört bir yana
Baþýmý kaldýrýp baktýðýmda yüzlerce insan koþuyor arkamdan
Baðýra baðýra aðlamak,
Alabildiðine koþar adým kaçmak istiyorum
Adý cehennem olan bu filmin içinden.
Keþke hükmedecek gücüm olsa
Sesim kaybolmasa denizin dalga ýslýðýnda
Ýçi boþaltýlmýþ öðretileri yýkýp ,
Yeni bir dünya,
Paravansýz sýnýrlar çizebilsem barýþ adýna
Burnu dahi kanamasa oynarken düþen bir çocuðun
Eli yüzünde annelerin evhamýný silebilsem gözlerinden
Anlýyorum ki
Kimsesizliðimiz deðil kimliðimiz örseleniyor her köþe baþýnda
Mavi bir karanlýðýn iz düþümü kelepçeliyor özgürlüðümüzü
Kayýtlara geçsin
Korkuyorum yaþamaktan
Ve
Ýyi deðilim bu yarýnsýz dünyada
Sanýrým hiç olmayacaðým
Sizde olmayýn.
Dilek USTA