Ben yandým,
Sen üþüme diye
Tek tek kelimeleri yaktým
Sonra kýþa döndü yüzüm
Ýçim üþüdü
Sonbahar yine erken geldi dedi, büyükler.
Ben sana þiir yazmak istemedim,
Ama yazdým.
Neden kýzarsýn ki?
Gökyüzünün bu kadar mavi oluþuna
Hiç anlamam
Ama yazarým.
Peki hiç düþündün mü?
Seni karanlýða iten kimdi, neydi?
Ýlk defa güneþi ne zaman hissettin
Teninde, kirlenmiþ benliðinde
Sen bana hiç inanmadýn
Ama ben bu þiiri sana yazdým.
Yazdýkça yandým.
Neden kýzarsýn ki?
Güneþin kalbinde doðmayýþýna
Bir günebakan olsan anlarým
Ama ne sen mahkûmsun boynunu bükmeye
Ne de ben mecburum
Mecnun olup sende yanmaya .