Bir gecenin gözyaþlarý arasýnda
Þehre indi hüzün
Her satýr yalnýzlýða gebe
Durduramýyorum saatleri ve dakikalarý
Saatim hep sensizliði beþ geçe
Ne tuhaf þey
Çýðlýklarýn baþkentinde sessizlik
Damarlarýmda gezinen özlemin
Söylenecek bir cümle var biliyorum
Gitme diye baþlayan içimde
Nereye sakladým bulamýyorum
Darmadaðýn olmuþ içim
Her þey yerli yerindeyken
Yokluðun fark ediliyor diye
Dünden armaðan yarýna ölümler
Cam buðusundan bakýyor aynalara aþk
Hâlbuki söylenecek tek bir söz bile yok
Yine de her þeye raðmen
Birden seslendi içimdeki yalnýz adam
Eski dostu þehre
Haykýrýrcasýna;
Bulutlar güneþi saklarken beyaz yalanlarýnda
Ve dalgalar çarparken yüreðinin kýyýlarýna
Bir rüzgâr götürür seni ya geçmiþe
Tam o an
Sorarsýn ya birden kendi kendine
Her ilkbaharýn sonunun yaz olmasý gibi
Bu içimdeki sonbahar yalnýzlýðýda
Bir gün yaz düþlerine dönüþecek mi?
Yoksa hep malum son mu yaþanacak
Güneþin doðuþu batýsý misali
Bütün aþklar birer birer
Aþk mezarýnda mý buluþacak
Kara topraklar örtülürken bir sevda masalýna
‘’ ruhuna el Fatiha ‘’ diye mi seslenilecek
Son söz mü bi aþkýn ardýndan
Yaþandý ve bitti
Ölümüne sevdalar
Ölümlü sevdalara mý iþaretti
Yoksa hastane avlusunda mý kaldý
Onca söz ve yeminler
Hepsi bir dem gözyaþýnýn ardýndan
Kalbin tozlu raflarýna mý itildi
…
Öyleyse benden buraya kadar ey dost
Benim rotam belli oldu artýk
Yalnýzlýklardan yarsýz yarýnlara gidiyorum
Ya da sonumuz mavi sonsuzluk
Geçmiþe gömüyorum
Yaþanmýþ ve yaþanacak olanlarý
Ben elimde bir bavul yalnýzlýðýyla
Kaybetmeyi seçiyorum
Aþkýn tarifini mi istiyorsun hala?
Bu yalnýz adamdan sen ey dost
O zaman son sözlerim olsun bunlar sana ;
…………
Belkiler þehrini geçerken
Keþkeler sapaðýna sapmadan
Gelirken sol yanýmýzda
Giderken kalan saðlarda kaldý aþk