Dün gece ben öldüm anne.. Býktým artýk yalanlardan dolanlardan Biten sevdalardan býktým anne… Ve arkada kalýp gitmeler canýmý aldý dün gece…
Gözlerim sensizliði gördü Ayaklarým üþüdü Caným çok yandý anne Ama kimse dönüp bakmadý gözlerime…
Söylediðin masallarda Uyuya kaldým dün gece Son kez sarýldým sana…sen bilmeden sessizce…. Ben hep o masallarda ki gibi bir son düþlemiþtim anne Ama hayat masallarda ki gibi deðilmiþ Çok geç fark ettim yaþamýn anlamsýz oluþunu…
Dün gece ben öldüm anne Ama korkma aðlama ardýmdan Ben hep yanýnda olacaðým Beni yaþat içinde…
Sözlerim armaðan olsun sana Asla pes etme bilirim yýpranacaksýn benden sonra Kendini hazan duvarlarýna vuracaksýn Bilirim…
Ýnsanlar anlayamayacak seni…aðlayacaksýn gecenin omuzlarýnda Zaman düþman olacak sana Ve kader duraðýnda gittiðim anda bekleyeceksin hep beni Bilirim…
Ama bil ki ben hep yaþayacaðým Güneþin doðusunda gözlerim Açan her çiçekte kokumu bul anne…
Sabret geçecek bir gün bensizlik Döneceðim sana elbet bil annem Ama bugün gitmeliyim…. Son kez bana en sevdiðim yemekten yap Ve sarýl hayalime son kez Doðduðum ilk gün ki gibi sýmsýký sarýl bana anne…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mai den Masallar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.