kaldýrýmlar geçiyor altýmdan bir camekana sessizce selam verip sýlamý cebimde taþýyorum ve her öldüðümde seni yaþýyorum
bir ses var sessiz sedasýz usul usul bir ses senin en katran yerinden uykulu bir yürek kalýr kalabalýklarda duygulu ürkek filizleri karanlýða sürdüm sürgün kelepçelerin tat verirken
bir cami avlusu bir soðuk þadýrvan ve þakýrdayan su zamanýn çingene uðultusu her yan toz duman tek soluyuþta tek divan ve gurbete uçan yeþil kuþlar gibi kaldýrdým ellerimi
ve sesin yok olur kül rengi ürperiþlerimde bir damla derya olur dudaklarýmda bakarým sen gelmiþsin kapýma kapým kilitli yedi renk belirir ellerinin dokunduðu yere seni buldum yasaklarýmda ve ses oldu sesin ve dudaklarýn içimde gürlesin kalbim seni bana mühürlesin
Sosyal Medyada Paylaşın:
süleyman yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.