Önce İNSAN
Ýnsan insana sarýlmaz mý üþürken?
Üzgünken?
Yastayken?
Hadi sarýlalým komþum
Nerede kollarýn?
Kime baksam yüzünü dönmüþ barýþa!
Söyleyin hadi biriniz, nerede barýþ?
Neden tahammül býrakmadý hiçbirimizde?
Görünmüyorken üstelik hayli zamandýr.
Kime baksam kan kusuyor ve uluorta.
Biri muhalifmiþ, diðeri sosyal
Biri hümanist sözde öteki þapþal
Kim olursa olsun, kan kusuyor aðýzlar!
Eller kan kýrmýzý
Hepsinde kardeþkaný
Oysa hepsi ayný ýrktý.
“Ýnsan"
Ne Müslüman, ne Hristiyan, ne de Þaman
Ne diyordu can Mevlâna
“Önce insan, önce insan.”
Parmaklar hep ötekinin üzerinde
Kendinden baþlamalý oysa
Ne kadar insaným?
Öteki, siyah, olana kadar mý biz de insanýz?
Yok deðil faþistlik yapýlmaz, haþa!
Peki diðeri gayrimüslim olana kadar?
Kem, küm…
Bir yere kadar evet, herkes insan!
Oysa neydi cancaðýzým…
“Önce insan, sonra insan.”
Hilâl ÖZDOÐAN
11 Ekim 2015
Trapezus
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.