Geceler

Öyle sessiz ki tabiat,
Kasabadan uzaktaki nehirden,
Su sesi ta bize kadar geliyor.
Gözleri araba farý gibi parlayan bir kedi,
Aðaç dalýna uzanmýþ dinleniyor,
Köpeðim Kurt ise,
Aval aval pencereme yani bana bakýyor.

Öyle sessiz ki tabiat,
Toprak uyanmasýn diye yaprak bile yere düþmüyor.
Sadece ara sýra,
Dolunayýn önünden yarasalar geçiyor.

Geceler,uykusuz kalmak sinir bozucu,
Bir tarafta Kafkas’ýn soðuðu,
Bir tarafta annem: geç oldu hadi yat uyu,
Yorgan kalýn koyun tüyünden,
Aðýrlýk üzerimde ve söndürdüðüm mum kokusu,
Bu gece iyi ki de elektrik yoktu.

Gözlerim tavana bakýyor,
Çünkü ay ýþý bir tek oraya düþüyor,
Düþlüyorum Leyla’mý,
Anca o beni bu karanýkta ýsýtýyor,
Tebessümü aklýma gelince.
Bir an önce sabah olsa da,
Gitsem yanýna.

Sabýrsýzlýðým yüzünden,
Uykum iyice kaçtý,
Kuzular bile hoplayýp zýplamaktan býktý,
Tabi bende saymaktan.

Geceler,öyle sessiz ki,
Sabahýn gürültüsünü iple çekiyorum..


Vagif Seyyah Hüseynov

sonda söylediðim türkü:

’men nece dözüm, yaxýn gel quzum
geceler, uzun geceler’ Reþid Behbudov


Sosyal Medyada Paylaşın: