NEREDEN GELDİ?

Ne güzel bakmaktaydýk umutla yarýnlara
Mutlu bir hayat umuduyla dalardýk uykulara
Karþý koyacak engel yoktu bu sevdalýlara
Planda olmayan bu ayrýlýk da nereden geldi?

Zýt kutuplar birbirini çeker hep böyle olmuþtur
Belki bu zýtlýk içimize sevgi olarak dolmuþtur
Aramýzda gözle görünmeyen bir bað oluþmuþtur
Derken, gözleri döndüren bu nefret de nereden geldi?

Birbirimizi düþünmekten kendimizi alamazken
Bir gün bile birbirimizden ayrý kalamazken
Seslerimizi duymadan uykulara dalamazken
Geceleri zindan eden bu kabuslar da nereden geldi?

Zevk alarak yaþadýðýmýz o güzelim anlar
Ýkimizi de mutluluktan gülümseten zamanlar
Kalp çarpýntýlarýnýn eksik olmadýðý o kâmlar
Yaþanýrken, bu düþmanlýk da nereden geldi?

Ayrý olmamaya sözler verirken ikimiz de
Görüþmeyince acýlar nüksederken yüreðimizde
Sýmsýký sarýlýrken tekrar birleþtiðimizde
Gözleri yaþartan bu hasretlik de nereden geldi?

31.01.2015
Sosyal Medyada Paylaşın: