Köyüm

Hüzünlü memleketimin,
Öksüz çocuðu, köyüm,
Korucuk,
Taze bir tomurcuk,
Yüreðimde açan,
Ve hiç solmayan,
Dudaklarýmda,
Bitmeyen bir yeni yýl þarkýsýsýn.
Bazen,
Zemheri soðusun,
Gözlerimi sulandýran.
Bazen,
Temmuz sýcaðýsýn,
Özlemiyle yakan.
Sana dair,
Ne gizler gizli içimde.
Bir sýr gibi sakladýðým.

Korucuk,
Benim hüzünlü yüklü köyüm.
Ýlk harfi,
Ýlk heceyi sende öðrendim,
Ýlk kez gönderine bayrak çektim,
Toprak damlý,
Taþ duvarlý mektebim.
Ve ilk sevdayý sen de tattým.
Saçlarýna çiçekli tokalar taktým.
Toroslar’a býraktýðým,
Taze gelinimsin.
Emeðimsin,
Kirmenimsin,
Geceler boyu eðirdiðim.
Ezgili Türküler söylediðim,
Müziðimsin yüreðime iþleyen.

Korucuk,
Sen benim özümsün,
Köyümsün,
Yaban ellerde burnumda tüten,
Yüreðimi daðlayan közümsün.
Hiç sönmeyen.

Ah! Bir bilsen,
Bir bilebilsen,
Seni nasýl özlediðimi,
Ve seni nasýl sevdiðimi,
Bir bilebilsen…

Sami Gök
29.12.2013 / Ayvalýk

Sosyal Medyada Paylaşın: