özlemin þafaðýnda kamaþýrken gözlerim
bir büyüyor bir küçülüyor visalin gölgesi
hiçliðin kýrbacý þaklarken varlýðýn göðsünde
bütün seslerin tahtýna oturuyor
elemin gür sesi...
bu aralar suratý asýk doðuyor güneþ
ya da bana gülümsemiyor
ve ya ben görmüyorum
hücrelerime sinmiþ yükün aðýrlýðý
göz bebeklerim iki büklüm
kime yazýyorum
daða mý, taþa mý
kanadýna hayal yüklediðim kuþa mý
anladým, nefesin yok da
sesinde mi dokunmayacak bazý bazý
küf kokan gökte okþanmayý bekleyen
pembe bulutlarýma
iki hayat iç içe
birinde yerinde sayýyor an
tik
tik
tik
"tak" larý heybesinde götürmüþ zamanýn umacýsý...
birinde su gibi akýyor
duvarlarý yýkýp yok ediyor imar edilmeyi bekleyen þehirlerimi
ki...kaldýrým taþlarýndan medet uman yalnýzlýðýn kokusu
tozla duman arasýnda sýrýtýyor
nasýl bir fýrtýnasýn çocuk
estikçe ölülerim diriliyor
dirilerim ölüyor
hiç bir þeyde olmayan gözüm
yollarýnda kapanmayý bekliyor
bir avuç topraðýnda mý yok
frezya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.