TEHİR ETTİM SEVDAYI VE ÖLÜMÜ...
Ýstimlâk edilmiþ yetilerinin gazabýna uðramýþ
Öbek öbek i mgelerin sýradanlýðýnda nükseden
Derin bir vicdan azabý tüm asýlsýz yorum ve söylencelere
Ýnat, sürüsüne bereket insan seli.
Anlýk ithamlarý vardý evrenin
Anlýk var oluþlar ve hibeli yokluklar
Yüklü yürekler acýyla ve derin bir yakarýþa gebe
Hicap yüklü vicdaný.
Yüksünlüðü diz boyu
Serzeniþi gýybet dolu
Ahkâm kesen güz çiçekleri
Nöbette aþk neferleri
Hanidir yoksun ýþýktan
Nasýl da yoksunum varlýðýndan.
Kekremsi bir tat kaldý geride
Pas yüklü yürekler bilinmez bir öfkeyle.
Gonca çiçek, kuþ, börtü böcek
Sefaya açýlan pencere gönül dolusu
Kýrýk bir çerçeve resmi kayýp
Meyletmiþ bir kez cefaya
Kadim dost deyip de sýrtýný dönen
Nasýl yüklüyüm hicran dönmüþken yaraya.
Varlýk, itham ve azap
Yokluk, hüner ve haset
Geride kalan ne ise
Sandýðýmda yüklü acý ve hasret
Gönülde gizli aþkýn þifresi.
Hükümlü addedilen nefret odaklý
Þeytanýn neferi
Gýyabýnda yüklü bir fatura
Sersemlemiþ beþerin asýlsýz söylemi.
Tehir ettim sevdayý ve ölümü:
Unutulmuþ bir güftenin girizgâhýna
Þerh düþtüm seni gömdüðüm gün:
Tarifsiz bir sýzý ve yalan iken
Sýzan en derinden,
Vuku buldu öfke ve o pejmürde tanýmsýzlýk
Adýný resmettiðim o kýrýk pencere.
Devrik yetilerim hepten kayýp,
Sona ramak kala
Yeniden baþa döndüðüm kim bilir
Kaçýncý perde
Sýðýndýðým ve sýðdýrdýðým
Yine de sýðamazken kabýma
Gökyüzüne savurduðum hýnç yüklü
Piþmanlýklarým.
Anlamsýzlýðýn serkeþ kýyýsýzlýðýnda saklý nöbetlerde
Kahýr yüklü i mgelerde
Savruk muydu da gölgeler
Ya da isyankâr, sitem yüklü nöbetlerimde
Geçemezken bir diðer köþeye
Yol bildiðim o ulaþýlmaz yakanýn
En görkemli gölgesine sýðdýrmýþtým oysa
Mesken bildiðim gönlün rotasýnýn
Çark ettiði bilmece.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.