( Aðzýný baðlayýp içinde sakladýðým avaz, Ýki yüzün, iki ruhun yüzleþmesidir. )
Martýlar konup kalkýyor deniz üstünde Bir aþýðýn gözümden çið damlalarý dökülüyor Biri onun zayýf yanýný gözetliyor Baþa kakmak için satýr satýr yazýyor Ve ben senin þehrine aþýðým. Yüzleþmeye geldim.
Gözlemci uzun týrnaklarýný batýrdý Beni çok sevdiðini söyle baðýr martýlarda duysun diye Düþleri gerçekleþen aþýk susar mý? Kucak kucak taþýdýðý sevdayý saklar mý? Sýrasý gelmiþken söyle söyle de martýlarýn sürüsü duysun O, hep kalbinin kulakçýðýna fýsýldardý. Liman þehrinin taþlarýný sayardý Martýlara ekmek atardý Beni doyasýya seven bir deniz, caný gönülden dinleyen Martýlar vardý Bu þehir senin siluetinle yatar Bu þehir senin siluetinle kalkar Bana kalan yanýn adýndý Bana kalan yanýn leylak kokulu sokaðýndý Bana kalan yanýn kirli köpeðindi Bana kalan yanýn gözlerini gözlerime diken ve intikam alan yanýndý Süzülür gökyüzünde bir martý Bulut gibi dolan, Yaðmur gibi yaðan, Güneþ gibi doðan, Yaþam sevincim olur, nefesim olur, benim olur..
07.10.2015 Manisa
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlem ÇETİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.