Sonrası Yok

Sonrasý yok !
Konuþur sesinle kuþlar
Yüreðimde yokluðunu sessizce fýsýldar
Bu þehir baþýma yýkýlýr
Ve paslý duraklar,
Olmadýk yerlerde, sonrasý olmayan sensizliðin seferlerini düzenler..

Belkide sessizce gitmeliydim
Sisli bir duman sarmadan gözlerimi
Devriyeler tutuklamadan yüreðimi
Belkide apansýz gitmeliydim..

Þimdi bilmezsin neredeyim
Bilemezsin hangi acý’lar sarar bedenimi
Eðer çakallara kalýrsa bu yüreðim
Sarsýn sessizce bu þehir bedenimi..

Bir hasretin vardý içimde
Hani taþ çatlasa bile geçmeyen
Bilmem ! sende hasret kalýr mýsýn ?
Yoksa gider misin ..

Ve sonrasý yok !
Zaman kemirmeye baþlar
Elinde feneri olan ay seni sorar
Yýldýzlar pulsuz bir mektup gibi adresini þaþýrýr
Bu sensizlik zaten kemirirken beni
Belkide susmak gerekir
Belkide gitmek gerekir..

’’Sonrasý olmayacak bu sensizliðimin,
Son kelimem yine bir elveda yine bir suskunluk’’

Ýçimde yalnýzlýðýn kör denizi
Bir bilsen ben hangi kýyýdayým
Þimdi deðiþir mi bu kader !

Ahmet ÖZALHAS
Sosyal Medyada Paylaşın: