Gözlerin Kıyısındaki Mülteci

Gece çekerse mavimsi örtüsünü
Hayaller dikenli tellere benzer
Akýl giderse vazgeçilmezin peþine
Bulutlar göz pýnarlarýnda toplanýr

Yalnýzlýk aðýr gelirse omuzlara
Avare rüzgarlara, perde çeker düþler
Ve mülteci olur bütün kuþlar
Gözlerinin kýyýsýnda...

Güneþ habersiz çekilir bu kentten
Uzaklara gittiðini sanýrsýn
Ama bilmezsin saatinde gelir her zaman
Sonra özlemi içinde yaþarsýn
Fýrtýnalar kopar yüreðinden
Konuþmasýný bilmeyen bir bebek gibi
Anlamazlar senden
Ola ki þahit olursan bir yýldýzýn kaydýðýna
Bil ki ne yýldýzlar kayar gökyüzünden...

Yani sevdiðim ;
Hasretin gökyüzünden süzülürken
Gecenin rengine bürünür saçlarýn
Yýldýzlar gözlerini anýmsatýr
Ama hiç bir yýldýz sana benzemez
Þehrin bütün sokaklarý yalnýzlýðýn ahengi ile süslenir
Ama sokak lambalarý hep ahuzar kalýr yüreðimde
Ey sevgili seni sevmek tek özgürlüðüm ise
Ben ömür boyu müebbet le yargýlanmak isterim yüreðinde.

Ahmet Özalhas
Sosyal Medyada Paylaşın: