Müstakbel Ölü Gelin

Sana hiç dokunmayacaktým ki
Aðlayabilirim uzun maviler boyu

Gözlerinin buðusuna mýydý iki karýþ hüzünler
Deðiþtirme mevsimleri!
Gidiþlerin kahverengine çalýyor.
Müstakbel ölü gelin -diye baþlayan romanlara-
Adýný yazdým
Ve gidiþindeki ayak seslerini
Begonya koktu odam
Müstakbel ölü gelin! Seni duyabilmem için saat çok geç
Muþmula suratlý tahta oymalar
Anagram: Sirkeci tablosunda aðlamak
Öz-portreni kazýdým hafýzama
Mutsuz muyum?
Bir mut-tan da öte.

Öyle yeraltý çaycýsýnda
Ellerine kan bulaþmýþ hazin belediyeciler
Sokak lambasýnýn altýndayýz þimdi
Uzaya uzanan ilgi ipliklerinden
Boþunaymýþ Amerikan filmlerindeki aþk
Seni konu edinse aðlar mýydý
Müstakbel ölü gelin

Tanrým! Masamda kumsuz bir saatteydi aklým
Affet beni
Bu kadar uzun olmamýþtý hiçbir mavi rüya.

Develer güdülsün!
Güdülsün gitsin
Tepeleri aþalým kör haremlerden
Balkon kenarýndan geçerken duymuþtum
Develer sadece yaþamaz ýssýzlarda.

Buz tutmuþ mezarým
Boynunu saða irrasyonellikle yatýrmýþ begonyalar
Maskesini düþürdüm ikindi saatlerinin
Gittimdi orasýndan
Müstakbel ölü gelin
Yaþamayý seçerdi bir sinema sonrasýnda
Seni tanýmak istemezdim
Boþunaydý bütün maviler.

Sosyal Medyada Paylaşın: