Ýtinayla büyüttük, kanser oldu ur’umuz
Hoþgörünün bedeli cinnet mi, cinâyet mi?
Yanlýþ fikir yürüttük, dað gibi kusurumuz
Basýlan nasýrýmýz; sabrýn sonu âfet mi?
Henüz vakit var iken, olmadan herþey hebâ
Ýnsan, tükürmez dedik, lokma bandýðý kaba
Meðer hic katmamýþýz ihâneti hesaba
Boþa giden her çaba zaafa delâlet mi?
Hayalet-i Nemrut mu üstümüzde dolaþan?
Hâlâ ne bekler bizden, hergün haddini aþan
Nedir Güneydoðu’dan tüm yurt sathna taþan
Þiddet mi, melâmet mi? Vatana ihânet mi?
Terör asrýn vebasý; en iðrenç, ilkel leke
Mesaj verdi, hem de net! Hergün kan döke döke
Devam ederse böyle, geme gelmez bu öfke
Özlem: kardeþ kavgasý, gýda: can mý, ceset mi?
Elem ile dolarken yüreðimde her odam
Tek arzum tek isteðim duyulsun artýk nidam
Ben Milletin sesiyim; idam gerekli idam!
Nedir hâlâ beklenen? Batý’dan icâzet mi?
Birlik olursa millet, Yurdumun Ankara’sý
Ne Bayýk küstahlaþýr, ne YILAN’ýn KARA’sý
Göðsümde, ta þuramda her þehidin yarasý
Eksik olan feraset, aksayan adalet mi?
Sana diyorum sana; Bayraðýma kaþ çatan!
Nedir seni kudurtan, yoksa rahat mý batan?
Yýkmaya çalýþtýðýn Koca Çýnar, bu VATAN
Üç beþ çadýrlýk beylik, âciz bir aþiret mi?
Hedefi millet ok’a hep gerili yaysýnýz
Adam yerine koyduk, sandýnýz ki bey’siniz
Siz ne alçak yaratýk, ne aþsaðlýk þeysiniz
Sizi tarife taným; þirret mi, necaset mi?
Kaldý mý eksiðiniz, ta Meclise girdiniz
PKK’yla et-týrnak, ihânette bir’diniz
Yeter artýk nankörler! Kabak tadý verdiniz
Anladýðýnýz tek dil, illâ kaba kuvvet mi?
Gýna geldi millete, ok yaydan çoktan çýkmýþ
Kulaklar boþ sözlerden, sözler tekrardan býkmýþ
Musallalar tabuta, toprak tene acýkmýþ
Ben cahilim, bilemem; bu hayra âlâmet mi?
Ruh bedene yabancý, akýl baþta mahpussa
Yarým hisse vermiyor dinlenen onca kýssa.
Ýnsan en güzel varlýk, serde serveti us’sa
Eksik olan Rahmet mi, gayret mi, hidâyet mi?
Hüznün gölgesi düþtü her düþüme, hevese
Yelkovanýn önünde akrep nefes nefese
Kýyamet gün sayýyor, kulaklar hazýr sese
Nedir bizi bekleyen? Bayram mý, felâket mi?
Mecit AKTÜRK