Yaþadýðýn þehri düþündüm. Yürüdüðün sokaklarý, sokaklarda seni. Bir kez olsun rastlamadým. Mahallende, sokaðýnda, kýyý þeridinde. Her adýmda karþýma çýkacakmýþ gibi, gözlerimin önünde bir fotoðraf gibiydi hayalin. Þehrin sokaðýnda içimi kavuran, bir ateþ, bir acýya dönüþürdü çaresizliðim. Sis çökmüþ sokaklarýnda þehrin, Bir ümidin kayboluþu yazýlmýþtý kaldýrýmlarýna. Sen giderken, yanan son ýþýkta söndü O þehrin kimsesiz sokaklarýnda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fevzi TURAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.