herşeyimi alarak gitti ve aktı gözyaşım..

sesinde umutlarým çoðalýyorken gidiyorsun
gitmenin verdiði çaresizlik alýyor bir baþýmý
yalnýzlýða düþmenin vericeði ümitsizlik yýkýyor düþüncelerimi
soruyorum kendime anlamsýzca burkularak
yutkunarak kýsýlýyor herþey
götürdüðün herþey beni bitiriyor.
çünkü yokluðunla bir baþýma kalmak korkunçlaþýyor
bu durum aklýmý yüreðimden alýyor
böyle beklenir bir vaka gibi deðil gidiþin..
Susmam sana basit gelmesin sakýn
aklýmýn her köþesinde sýcacýk gülüþün var hep
ben daha sensizliðe alýþamadým ki
bir baþýma kalmayý daha öðrenemedim
inan gözyaþlarým ve duygularým paramparçalaþýyor içimde,
duymuyormusun?
görmüyormusun?
hissetmiyormusun?
korkuyorum içimin acýsýndan korkuyorum!
bizden ayrýlmak yerine
keþke biþileri çözmeyi deneseydin.
yanýndaydým hep senin zaten.
denemedin ya da bundan korktun..
Yýkýlsýn bu þehir artýk elinde ben yokum
acý kaldý senden bana
yüreðimde canýmý yýkan..
eskiden gözlerin teselli olurdu.
eskiden gülüþlerin teselli olurdu.
daha sýký tutunmak için
þimdi hepsi anlamsýzlaþtý.
sen gittiðin an baþladý.
aþkýn borcu.
tüm bedelini ödeterek yansýttý bedenime
insanlar saçlarýmýn döküldüðünü gördüler
bense içimin her gün döküldüðünü gördüm.
insanlar hep eksik gördüler
bense çok kanýyarak ve bedelini ödeyerek gördüm.
ama yine de gizledim herþeyi
tutsak ettim kendime seni
sende kalarak.
seni bitirememek nasýl bir duyguysa
bitiremiyorum istesem de olmuyor
ama o gözyaþý hep dolup,akýyor...

Sosyal Medyada Paylaşın: