ÜŞÜDÜĞÜM GÜZ NÖBETLERİ...
Rahvan yetisizliklerimde kýlý kýrk yardýðým
Aþk nameleri düþmüþken dilime
Hadi düþ yakamdan.
Aþký nimet bilip savrulduðum
Ýki yaka arasý kifayetsizliðim
Mýzrabý derinde saklý bir hicaz
Makamýný bilip bilmeden.
Anlamsýzlýðýn hüznü bulaþtýkça
Yadýrgayacaðýma daha mý tamahkâr oluyorum
Sevgi katsayýsýný çoðaltýp
Ýsmimin baþýna koyduðum bir misyon gibi
Taþýdýðým yürekte ve en derinde.
Sureti kati deyip de soyutlandýðým
Kalabalýk yalnýzlýklar payidar kýldýkça
Ve biriktikçe çoðaltýlmýþ hükümler
Namzet þu yeni güne
Gýyabýnda yoksun kýlýndýðým hiçbir tereddüt ile
Ýþtigal etmiyorum inan ki.
Ne yani, coðrafyamda saklý iken hüzün tepecikleri
Sorun mu edeyim sarý ve melun günleri
Karýþmýþým bir kez aþkýn mabedinde yüzümü sürdüðüm
Küllerine yangýn bildiðim hükümlerin
Tarafýnca emsal bulup da beni sürgün ettiðin.
Dert deðil sevgili, demek ne güzel olurdu
Karýþýp toza dumana
Yükseldiðim kim bilir kaçýncý kademe
Yaradan’ýn nezdinde bir garip kul altý üstü
Tahakkümleri sýrta yüklenmiþ de
Yok inan ki sonrasý.
Suç bende mademki
Varsýn tüm atýl sevgiyi yükleneyim
Dere tepe düz giderim gitmesine
Ya üþüdüðüm güz nöbetleri,
Kâh bir þarkýya meyletmiþim de
Görmezden geldiðin o düþ sakini.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.