CEMRE UTANSIN
Hüznüme gülüp de geçen seneler,
Karþýlýk bulmayan hande utansýn.
Her gününüz kaç derdimi yineler,
Ýçinizde saklý pembe utansýn.
Aç bir umuttunuz bende evvela,
Baharýnýz özlem, CEMRE niz sýla,
Ben gözüm ufukta beklerken hâlâ,
Suçlu yüzünüzde gamze utansýn.
……
Sözüm sizden öte bir efsunkâra,
Çilemin dergâhý, gözünde kara,
Bir gül açýmýyla onmazki yara…
Murada ermeyen çile utansýn.
Bir heves deðildi tendeki aðrý,
Ötelerden geldi bu kutlu çaðrý,
Kahrýndan çatlarsa sevdamýn baðrý,
Onu anlamayan özge utansýn.
Çiðdem-çiçek vermez ekem topraða,
Yerler-gökler þahit, hakem topraða,
Bir, CEMRE düþmezmiþ bu kem topraða,
Neyleyim varýlmaz ukde utansýn.
….
Aþýlmaz zirvemden sana yol verdim,
Sen damla istedin bense bol verdim,
Karlý daðlarýmdan filiz-dal verdim…
Bahara ermezse CEMRE utansýn.
10-Mart-2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.