Avuç avuç duam; geçerse nazým,
Ne tipi, ne boran, ne kýþ isterim...
Az ayaz görmedim, belli niyazým
Bol sabýr, dehlizden, çýkýþ isterim.
Tezgâh toplamadan sevap sezonu
Cem ettim gönlümde ilâhî tonu
Düz yolu neyleyim þer ise sonu
Hakk’a götürecek yokuþ isterim.
Arzu-isteðine çeksem de hep set
Nefis dedikleri bin canlý ceset.
Erdem pazarýnda noksansýz haslet
Her dem ferâsetli bakýþ isterim.
Madem ki O Yüce, kimsesize "Kim"
Gözümde fer olsun, gönlümde mukim.
Arsýzlýk saymazsa Rabbim; El Hekim
Kalbimde nûrundan nakýþ isterim.
Diyerek "servetin en hasý edep"
Kibirden riyâdan uzak durduk hep.
Ardýmdan duanýz yeðâne talep;
Ne övgü, ne þöhret-alkýþ isterim.
Müjde gelmiþ gibi asýl sýladan
Günah kâr sayýlmýþ, haz hasýladan
Geçip her imtihan, zor fasýladan
Mahþerde îmanla kalkýþ isterim.
Geceyi yarmaya olsa da nâil
Rüzgâr "üf" deyince sönmekte kandil.
Hakk vâki olunca yâdeden bir dil;
Gönülden gönüle akýþ isterim.
Mahþerde îmanla kalkýþ isterim.
Mecit AKTÜRK