Biraz da savaþmayý öðrendim. Sözüm ona mutluluklar. Biraz da aldanmamayý öðrendim. Hep gitmek istedim ama... Kalmayý öðrendim. Ýstemesem de yaþamayý öðrendim. Mecburen.
Biraz da beklemeyi öðrendim. Sözüm ona mutluluklar. Biraz da vazgeçmeyi öðrendim. Hep kavuþmak isterken. Ayrýlmayý öðrendim. Birde gülmeyi. Mecburen. Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Ozan Vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.