Ölüm sana yakışmadı oğul
I
Düþlerimdeki ateþler tutuþurken
Yüreðimde acýlar isyana dönüþür
Ateþ yalnýz düþtüðü yeri yakmaz oðul
Yürekleri yakar, umutlarý yakar
Þehirleri yakar, insanlýðý yakar
Yüreðimin yangýný
Vururken ayaklarýma
Bir kaldýrým taþý öksüzlüðünde
Alevlenir kirpik uçlarým
Yokluðun bir çýðlýk olur
Çatlayan dudaklarýmda
Buza çalar yüreðim
Kan kokarken gecenin nefesi
Ýklimlerimin soðuk yediði zamanlarda
Senin ince gülüþlerindi benim baharým
Ölüm sana yakýþmadý oðul
II
Yüreðimde deli bir kasýrga esiyor
Uçurumlara yürüyorum
Tutan yok ellerimden
Hasretini ekerken düþlerime
Dudaklarýmda yetim kaldý gülüþlerim
Her nefeste büyüyen acýlarým
Kapanmaz yaralar açýyor
tutsak bedenimde
Gün kayboluyor bulutlarýn ardýndan
Karanlýða sýðmýyor geceler oðul
Biliyorum þimdi çok uzaklardasýn
Kim bilir hangi baharda
Bir gök kuþaðýna sarýlýp yatmýþsýn
Ve ben vurgunlar yiyorum yokluðunda
Ellerim kan çiçekleri topluyor
Ölüm sana yakýþmadý oðul
III
Çýðlýklarým ortak oluyor
Sensiz geçen gecelere
Yapraklarýmda süzülüyor gözyaþým
Poyrazlar esiyor yüreðimde
Kaybettim ince gülüþlerimi
Ýçime sýðmayan acýlardan
Gözlerim karanlýkta bir zindan
Dört yaným alevlere teslim
Avuçlarýmdan nefes alýyorum
Umudu buz tutmuþ gölgelerde
Kaynarken içimde özlemin
Mevsimlerim yasa boðuluyor
Ve ben seninle yaþamayý sevmiþtim
Mavi göðün sonsuz boþluðunda
Ölüm sana yakýþmadý oðul
Mehmet Acýoðlu
30.05.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.