Memleketimin İnsanları

I
Onlar ölmeyen bir kavganýn
Yeþeren çiçekleridir
Her mevsim patika yollardan
Daðlarý geçerek gelirler
Kan bulutu yaðmurlarda ýslanarak
Nasýrlaþmýþ ayaklarýyla
Onlar toprakta bahar
Denizde mavi dalga
Sahra da bir içim su oldular
Çatlayan dudaklara
Onlar yorulmuþ bedenlerden
Sýzan bir ter
Gözlerine güneþi dolduran
Sevgi, emek ve yürektirler
Onlar þafakta ilk amele
Fabrikada iþçi
Tarlada çiftçi
Onlar dönen çarkýn diþlisi
En yorgunu, en umutsuzu ve en yoksulu
Düzenin olmazsa olmazý
Elleri topraða yapýþtý mý
Bereket fýþkýrýr topraktan
Üþürken yüreði temmuzda
Bir ufak gülüþtür sevdalarý
Ayaz gecelerde
Kýrmýzý karanfildir yürekleri

II
Onlar býçaðýn keskin yüzü gibidir
Daðlarý yaran nehirlerde
Tarlada ýrgat
Varoþlarda fakir
Sokaklarda hamal
Yürürken ürkütür bakýþlarý
Fakat yürekleri sýcak mý sýcak
Onlar tertemiz yüreðiyle
Memleketimin insanlarý

Onlar türkülerin geleceði
Açýklý aðýtlarýn melodisidir
Bir annenin dudaklarýnda
Onlar batan güneþte
Ilýk bir rüzgâr
Gecenin karanlýðýnda
Kayan parlak bir yýldýz
Gözleri yiðit ve asi
Alnýnda kavganýn teri
Dilinde özgürlük türküleri
Geceye salarken korkusunu
Nasýrlý ellerinde
Gül biter zemheride
Ýnce bir gülüþtür çýðlýklarý
Karanlýðý yaran sokak lambalarýnda



III

Onlarýn yüreðinde yaralar açar
Yaþamýn puþt zulasý
Suskun gecelerde
Kurum baðlar mavi düþleri
Biter ince gülüþleri
Çatlayan dudaklarda
Düþer yanaklarýndan
Yaþamýn arsýzlýðý
Deðiþmeyen yazgýsýný
Anlatýr yüzündeki derin çizgiler
Güzün soðuk gecelerinde
Uykuya hasrettir gözleri
Kan birikirken avuçlarýna
Zulme meydan okurcasýna
Vurur kazmasýný, küreðini
Gecesi, gündüzü karaya çalar
Son nefesine kadar
Namus, adalet ondan sorulur
Onlar tertemiz yüreðiyle
Memleketimin insanlarý

24.11.2014




Sosyal Medyada Paylaşın: