DEMLENİRKEN USUL USUL...

Düþsel yaratýlarýnda gizli kýrýk evrenin
Yalýtýlmýþlýðýnda adýmladýðým;
Buruk bir sevincin gölgesinde saklý
Kayýp densizliðimin i mgelem yüklü
Dalgacý týnýsý:
Mizahý yok eden hüznün kýrýlganlýðýnda
Belki bir külfet
Belki saðdýcý aþk olan bir yanýlgý
Kadar baþtan çýkarýcý.

Tutarsýzlýðýn sýra dýþýlýðýnda saklarken
Söyleyemediðim, yoksun kýlýndýðým
Ve son bildiðim.
Demli bir yalnýzlýk kadar
Bilerken ruhumu garba yakýn durup
Uzaklaþamadýðým haznemde saklý tuttuðum
O varoluþçu dokunuþu hayal düzeneðinde saf tutup da
Hutbesinde fýsýldarken hece hece.

Kýmýltýsý evrenin,
Hicap yüklü beklentisinde evrimin
Ve sarmalýndaki tüm tedirginliðim.
Bir dokunuþa meyledip derinden
Ýçime çektiðim ölümün kýdemli laneti.
Aþk denen illetin zafiyeti ile dolduruþa geldikçe
Aþk meleði, varsýl bir ikametgah belki de
Týkýþ týkýþ yürek
Nasýl da anlamsýz suretlerden ibaret.

Bir yenilgi son bilip
Tekerrür ederken her gün dönümü
Sadýk yaratýcý tetikte kulunun
Her ihanetinde:
Tevekkül kadar demli ve derin
Tüm tüketilmiþliði
Ýle titreyen gönül teli bakir
Bir ruhun masumiyeti nasýl inkâr eder ki
Aslýný, yüz görümü mutluluk
Demlenirken usul usul,
Sen yeter ki duyumsa aþkýn ahenkli týnýsýný.

Sosyal Medyada Paylaşın: